نعمتی به نام امام حسین

---

سخنرانی حجت الاسلام فرحزاد

توجه به نعمت های الهی راهی است تا انسان را به سوی تفکر هدایت کند، همین که انسان به وادی  فکر وارد شد معرفتش فزونی می یابد. از جمله نعمات الهی به جامعه بشریت علی الخصوص شیعیان وجود مقدس آقا اباعبدالله الحسین است. برای آنکه قطره ای از اقیانوس نعمت وجودی آن امام همام را بچشیم، طی چهار گام به بررسی آن می پردازیم.  

گام اول: بزرگی انسان

گام دوم: حسین‏ منی‏ و أنا من‏ حسین

گام سوم: جایگاه ویژه امام حسین

گام چهارم: نتیجه

گام اول: بزرگی انسان

انسان ترکیب دوگانه ای از بدن و روح دارد، بدن انسان مرکب اوست که روی آن سوار است و از آن پیاده می‌شود. و روح انسان، جان انسان از عالم بالا ست.  إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ  إِنَّا لِلَّهِ یعنی ای انسان تو از آنِ خدایی، همنشین اولیای خدا بودی اکنون به این مرکب تن آمدی، تصور می کنی خاکی هستی!  

خداوند می فرماید: دل بنده مؤمن جایگاه من است. دل مؤمن عرش خدا ست. ای انسان به خاطر داشته باش روح تو جایگاه خدا ست از آسمان و زمین بزرگ تر است؛ هم? عالم در مقابل روح تو کوچک هست.

ای انسان هم خدای ما بزرگ است و هم اینکه تمام هنرش را در انسان پیاده کرده چرا خدا هنگامی که آسمان و زمین را خلق کرد نفرمود: فَتَبارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقین اما هنگامی که روح انسان به بدنش پیوست فرمود:  فَتَبارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینمعنای آن این است که أَحْسَنُ الْخالِقین را درست کرده است؛ تمام نقش و نگارهای  جان و روح انسان را خدا خلق کرده ، خدای که بزرگ است و انسان را نیز بزرگ آفرید.

گام دوم: حسین‏ منی‏ و أنا من‏ حسین

پیامبر اسلام انسان کاملی است که اولین و آخرین شخصیت عالم امکان است ایشان درباره سید و سالار شهیدان می‌فرمایند:حسین منی‏ و أنا من‏ حسین‏. معنای حسین‏ منی معلوم است؛ یعنی پیامبر می فرماید امام حسین از من است، فرزند من است، گوشت و پوست و استخوانش از من است؛ نو? من و جان و روح من است. اما اول شخصیت عالم می گوید: أنا من‏ حسین.

اول شخصیت عالم می گوید من وجودم از امام حسین است، برکاتم از امام حسین هست. أنا من‏ حسِن را اصلا  نمی‌توانیم معنا کنیم. انا من حسین را چگونه می توان معنا کرد؟ کسی که نامش کنار نام خدا ست، آن کسی که محبوب اولین و آخرین هست، کسی که هم? انبیاء و ملائکه و اولیاء زیر پرچم او هستند می گوید انا من حسین. من هم حسینی هستم. یعنی من هم وابسته به امام حسین هستم. یعنی من هم باید بروم در پناه امام حسین، پیامبر که اینچنین سخن گوید یعنی همه هستی، همه عالم باید در پناه امام حسین باشد.

گام سوم: جایگاه ویژه امام حسین

امام حسین کاری استثنایی کرد، بی حساب فدا کاری کرد، بی حساب گذشت کرد، خدا هم بی حساب به ایشان نظر دارد و این برای ما قابل درک نیست. از آن جمله می توان به این نکات اشاره کرد:

 الف) هر قدمی که زوار امام حسین بر می دارد ثواب یک حج عمره دارد.

ب) پیامبر می فرماید: کسی که به زیارت قبر فرزندم ابا عبدالله الحسین برود ثواب نود حج منه رسول الله را به او مرحمت می کنند. در روایت داریم که یک مؤمن معمولی یک لااله الا الله بگوید اگر لااله الا الله را در یک کفه ترازو بگذارند و همه عالم ماده را در طرف دیگر این لا اله الا الله مؤمن سنگین تر است. زیرا این ذکر دنیایی نیست و آخرتی است پس ماندگار است. حال حج رسول خدا را در نظر بگیرید!

ج) در روایتی امام صادق فرمود: من می ترسم اگر فضیلت زیارت امام حسین را زیاد بیان کنم، مردم دیگر مکه نروند و خانه خدا تعطیل شود.

د) خداوند اول به زوار امام حسین نظر می کند بعد به حاجی های خودش.

گام چهارم: نتیجه

در بهشت نعمت هایی است که نه چشمی آن را دیده و نه گوشی شنیده است و به ذهن کسی هم خطور نمی کند که آنها چیست و خدا چنین مهمان خانه‌ای را تدارک دیده است و از دوستانش چگونه می‌خواهد پذیرایی کند.

حال در روایت داریم که خداوند متعال بهشت را از نور جمال آقا امام حسین علیه السلام خلق کرد. یعنی هم? اهل بهشت مهمان امام حسین علیه السلام هستند.

کسی که بتواند به سفرکربلا رود ولی نرود، در بهشت مهمان دیگران است؛ در دنیا و آخرت مستاجر است.

عزا داری و روضه خوانی امام حسین جزء ضروریات دین ما ست. اگر خواهان و یا آخرت هستید؛ اگر  سعادت می‌خواهید هر چیزی که می خواهید در گرو نعمت ولایت اهل بیت است، در گرو پیوند با این خانواده است.

بزرگی می گوید غیر از محبت خدا و غیر از محبت دوستان خدا هر چه هست باید از دل بیرون کرد.

  . سوره بقره، آیه 156.

  . سوره مؤمنون، آیه 14.